FORMAT NET - Magazyn o Sztuce > Nasza historia

HISTORIA

Pismo Artystyczne F O R M A T zostało założone w 1990 r. z inicjatywy dr Andrzeja Saja – wówczas adiunkta ASP we Wrocławiu, wykładowcy przedmiotów teoretycznych, krytyka sztuki i fotografii. Pierwszy numer czasopisma – pod redakcją A. Saja (jest redaktorem naczelnym do dzisiaj) – ukazał się wiosną 1991 roku, jeszcze jako zeszyt czarno – biały (A – 4), całkowicie poświęcony tematyce uczelnianej. Począwszy od numeru drugiego pismo, zarejestrowane jako kwartalnik, pretenduje już do miana czasopisma ogólnokrajowego, poświęconego prezentacji rodzimej sztuki wizualnej, w tym promującego krajowe dokonania twórcze w obszarze wszystkich mediów tradycyjnych (jak malarstwo, rzeźba, rysunek i grafika) oraz w dokonaniach nowych mediów, w tym w fotografii, filmach wideo, instalacjach multimedialnych i grafice komputerowej. Począwszy także od numeru drugiego, pismo zmienia szatę graficzną (dochodzi kolor, format B – 4 ) oraz wprowadzone zostają stałe działy: „Tematy” – publikacje opracowań teoretycznych i krytycznych, odnoszących się do wiodącego w danym zeszycie problemu; „Postawy”- prezentacje sylwetek artystycznych twórców polskich (później również zagranicznych), egzemplifikujących daną, wiodącą, tematykę numeru; Wreszcie działy poświęcone przypomnieniu historycznych przykładów twórczości artystycznej, istotnej z punktu widzenia współczesności; ”Kontakty” – relacje o dokonaniach artystów polonijnych i autorów obcokrajowych oraz „Wydarzenia” zamieszczające sprawozdania z ważniejszych krajowych i zagranicznych imprez artystycznych w rodzaju Biennale WRO, Triennale Grafiki w Krakowie i Triennale Rysunku we Wrocławiu, Konkursy Malarstwa np. w Bielsku – Białej, we Wrocławiu (im. E. Gepperta) czy Legnickie Promocje Młodych, a także stałe relacje z Biennale Weneckiego, Praskiego, Berlińskiego, w Stambule, czy z Documenta w Kassel. Obok tego pojawia się stale dział pt. „Motywy”- prezentujący okolicznościowe tematy związane ze sztuką i, zamykające zeszyt, działy zbierające różne sprawozdania z wystaw pt. „Relacje” i „Interpretacje”oraz recenzje książek i noty okolicznościowe. W numerach monograficznych dotyczących fotografii i nowych mediów pojawiają się również omówienia stałych wydarzeń typu Fotofestiwal w Łodzi czy Miesiąc Fotografii w Krakowie itp. oraz sprawozdania z festiwali w rodzaju Ars Elektronika ( Linz) bądź Transmediale (Berlin).

Kolejne zeszyty czasopisma „Format” zawsze były skierowane na bieżące zagadnienia estetyczno – problemowe i tak pojawiła się m.in. tematyka sacrum w sztuce, sztuka medytacyjna, sztuka scenografii, teatr wizualny, sztuka kobiet, kryzys malarstwa, użytkowość w sztuce, sztuka instalacji, rysunek i grafika współcześnie, powrót malarstwa, fotogenizm w fotografii, fotografia inscenizowana, dokument a nowe media, rynek sztuki itd.

Wszystkie wydania czasopisma ukazywały się w starannej oprawie edytorsko – graficznej; pismo miało więc od początku charakter opracowania autorskiego – i to zarówno od strony merytorycznej (koncepcja redaktorska A. Saja), jak i graficznej; tutaj graficy zmieniali się, a wśród nich należy wymienić autora wstępnej oprawy graficznej i loga pisma – obecnie profesora ASP Wiesława Gołucha, później kolejnych pracowników uczelni: Andrzeja Moczydłowskiego czy obecnie Tomasza Pietrka. Na podkreślenie zasługuje również wieloletnia współpraca z pismem w zakresie techniczno – graficznym Romualda Lazarowicza. Czasopismo poprzez konsekwentną politykę redakcyjną posiada liczne grono stałych współpracowników krajowych i z kilku istotnych ośrodków zagranicznych. Tu należy podkreślić udział w opracowaniach krytycznych kilku redaktorów z dawnego „Projektu”, w tym takich jak współpracująca od początku Bożena Kowalska czy Andrzej Matynia (niedawno zmarły). Stałą wieloletnią obecnością na łamach „Formatu” zaszczycili nas m. in. tacy teoretycy sztuki jak prof. Grzegorz Sztabiński, Grzegorz Dziamski, Andrzej P. Bator, Tomasz Załuski, Andrzej Kostołowski , Bogusław Jasiński czy Leszek Brogowski i Sławomir Magala (mieszkający za granicą). Sprawozdania i relacje krytyczne od lat nadsyłają tacy autorzy jak m.in. Adam Sobota, Elżbieta Łubowicz, Marianna Michałowska, Eulalia Domanowska, Dorota Koczanowicz, Aleksandra Hołownia, Eleonora Jedlińska, Alicja Gniotek, Krzysztof Stanisławki, Lena Wicherkiewicz. Lista autorów publikujących często lub okazjonalnie w „Formacie”jest oczywiście o wiele dłuższa.
W prezentowaniu aktualnej tematyki artystycznej czasopismo nie skupia się wyłącznie na tzw. awangardowych dokonaniach i nie ogranicza się do wybranej, np. z obszaru sztuki postkonceptualnej czy krytycznej problematyki (chociaż oczywiście takie zagadnienia są prezentowane na łamach „Formatu”) ale odnosi się również do twórczości konwencjonalnej, realizowanej zarówno w środowiskach akademickich jak i poza nimi. Ta otwartość programowa wyróżnia pismo na tle innych, krajowych czasopism, zorientowanych na wybraną tematykę. Choć niewątpliwie można dostrzec w przypadku „Formatu” pewną preferencję programową w propagowaniu sztuki związanej z fotografią i samej fotografii – nobilitowanej ze względu na jej rolę we współczesnej sztuce.
„Format” pełni więc pożyteczną funkcję forum wymiany i promocji refleksji na temat współczesnej sztuki i jej miejsca oraz pełnionej roli w obecnej rzeczywistości kulturowej i społecznej naszego kraju, dostarcza znakomitego materiału o charakterze poznawczym i dydaktycznym dla szkolnictwa artystycznego i humanistycznego – uniwersyteckiego. Spełnia również ważną kulturotwórczą rolę w środowiskach artystycznych i naukowych.

 

Korzystanie z kasyna online, które nie posiada licencji, wiąże się z wieloma zagrożeniami. Przede wszystkim, takie kasyno nie jest regulowane przez żadne międzynarodowe organy, co oznacza, że nie musi spełniać żadnych standardów bezpieczeństwa czy uczciwości.

  • Ryzyko oszustwa – kasyna bez licencji mogą oszukiwać swoich graczy poprzez nieuczciwe praktyki, takie jak fałszywe gry jednoręki bandyta lub manipulowanie wynikami.
  • Ryzyko braku wypłaty – kasyna bez licencji pozwalają na szybkie wypłaty depozytów ale mogą nie wypłacać wygranych swoim graczom lub robić to z opóźnieniem.
  • Ryzyko braku ochrony danych osobowych – kasyna bez licencji mogą nie spełniać standardów ochrony danych osobowych, co może prowadzić do wycieku danych graczy lub ich nieuczciwego wykorzystywania.
  • Ryzyko braku opieki – kasyna bez licencji nie mają obowiązku posiadania systemów pomocy dla graczy uzależnionych od hazardu czy też wsparcia dla graczy w trudnej sytuacji finansowej.
  • Ryzyko braku bezpieczeństwa – kasyna bez licencji nie muszą spełniać standardów bezpieczeństwa, co może prowadzić do ryzyka ataków hakerskich czy też nieuczciwego wykorzystania danych graczy.

Przykłady legalnych kasyn online z licencjami: